وڵم کە

دوچاری دەردی پنهانم، وڵم کە

وە دەردم ئاشناکردی نەکردی

ستەمگەر فکر دەرمانم وڵم کە

وڵم کە تا نەوەێت کەس پەی وە دەردم

دوسی روژی کە مهمانم، وڵم کە

نه گرت که س ده عوه تم خوەم بیمه مهمان

وه کار خوەم په شیمانم، وڵم که

حه مامه ئێ سه رای سه ردو گه رمه

بساو کیسه یی وه ناوشانم، وڵم كه

نه ساخت من وه فوولاده نه وه سه نگ 

هەف هه شت ده تیکه سوقاتم، وڵم که

ته نم زانم نەسیبی مورو ماره 

نه مورم نه «سلێمانم»، وڵم که

وە کام کەس نییە گەرد چەرخ تاسەر

نە دەرویشم نە سوڵتانم وڵم کە

واوێلا دڵ هەرشە و رەوانە

 سەر شک غەم وە دامانم، وڵم کە

خەرابم کرد خەراباتی خەیاڵت

 وەدەست چوود عەقڵ و ئیمانم وڵم کە

شیعر: شامی کرمانشانی